Овој концепт произлезе од реална ситуација и личен предизвик. Како родител на три деца, внимателно ги следев нивните силни и слаби страни, но особено загрижувачка ми беше состојбата на едното дете кое се соочуваше со потешкотии во училиштето. Стануваше сè потивко, се повлекуваше во себе, а училиштето стануваше извор на фрустрација. Тоа ме натера да започнам сопствена потрага, не по слабостите, туку по јаките страни скриена во него.

Истражувајќи што го интересира, што го радува и во што е навистина добар, полека ја открив неговата силна страна – талентот, што го правеше да блесне. Кога почнавме заедно да работиме врз тој талент, неговата самодоверба почна да расте, а со неа и позитивните резултати во училиштето. Слабостите повеќе не беа центарот на вниманието, тие станаа нешто што со љубопитност и трпение го надминувавме. Овој експериментален пристап, заснован на блискост и индивидуална насоченост, прерасна во модел што почнав да го применувам и со други деца, пријатели, познаници и повторно, резултатите беа исто така охрабрувачки.

По години истражување, искуство и искрена посветеност, созреа идејата за Незапирливи, не како теорија, туку како жив концепт кој се темели на вистинска приказна и вистинска промена. Она што започна како обид да му помогнам на сопственото дете, прерасна во пристап кој денес го препознавам како вреден и применлив и за многу други.